Olduk
21. yy insanlarımız o kadar aç, o kadar aç, o kadar aç ki, toplumdaki belirli zümrenin hatırına bir masada oturup inançlarını ballandıra, ballandıra yer oldu.
21. yy insanlarımız o kadar aç, o kadar aç, o kadar aç ki, toplumdaki belirli zümrenin hatırına bir masada oturup inançlarını ballandıra, ballandıra yer oldu.
Kendilerince saygınlığın “mal, mülk, marka” olduğu, gösterişsiz hayatın zavallılık olduğu, kulaktan dolma bilgilerin yeter de artar olduğu görüşü itibar görüp, alkış toplar oldu…
Politikadan eğitime, eğitimden bilime, bilimden sanata her birimiz hilelerin şahidi olduk.
AMA kimimiz bu hilelerin uzman analizcisi oldu.
Özel programların bilgi veren konukları oldu. Kimi bu işin uzman eğitimcisi sıfatıyla, davranış bilimiyle anlattı, kimi en güzel, en canlı renklerle tuvallere aktardı, sözlere takla attıran kalemler, sayfa sayfa yazdı, kimi uzun uzun yazmadan şiirlerine kattı.
Hepsini bir ağızdan yücelttik.
Hasta Egolarını cilalayıp, devrin efendisi yaptık.
Hepimiz biliyoruz artık kim hokkabaz, kim sahtekâr, kim yalancı…
Onlar ki ulaşamadığımız mekânların baş tacı…
Asası belinde, yok mu o kafa göz deşen din tüccarları? “Helaldir” aslında kesilmiş bütün etler, ama kesen bir “put” manyağı.
Gördünüz ya, çok güzel tanı koyar olduk.
Çok iyi görür olduk.
İnsanlığın sevgiden geçtiğini idrak edip üstüne teselli misali, empati uzmanı olduk yaralarımızı teselliden bihaber kanatarak konuşur olduk.
“O kız da meğer psikolojik sorunluymuş, ölmek için yaşamış!!!”
Öteki!!!!! *isim yok ha* “Kanserdi ama protezli haliyle şort giymekten utanmıyordu, öldü de… neyse artık”
Uzatmaya değmez!!
200 gündür Silivri’de bulunan GRUP YORUM üyesi İbrahim Gökçek ÖLÜM ORUCUNDA; kimin umurunda!?
Sen ben kavgasında, dinliyoruz her birimiz bol gözyaşı içeren arabesk bir parça…
Kalbimizdesin, elimizden bir şey gelmiyor zira. Allah yardımcın ola!!!!
(Ünlemler yüksek dozda hakaret ve küfür içerir)
Şu çok önemli, okursak gelişeceğimizi çözer olduk. Kitabı bırak gazete de bile sadece başlıkta kaldık.
O da ne,
Yeri geldi haset olduk, yeri geldi kıskanç olduk, en çok çelme takan hain olduk.
Yetmedi bir hırs mübarek!
Göz oyup, arkadan bıçaklar olduk.
Sonunda şu yaslandığın duvarla aynı kıvam, aynı harç yaşayıp gider olduk.
İçTen
İçten Külünk / Bizim Anadolu / 15 Ocak 2020
Şu yazı ve haberlerle de ilgilenebilirsiniz:
