Gelecek vadeden bir sporcu: Atilla Pacyna
Genç sporcu Atilla bildiğimiz sporculardan değil. Eş deyişle spor deyince ülkemizde hemen akla gelen futbol ile ilgisi yok. O Üç Silahşorlar’a, Zorro gibi kahramanlara özenmiş bir eskrimci.
Genç yaşında başarıdan başarıya koşmuş, bronzdan başlayıp gümüş, altın, birçok madalyanın sahibi olmuş.
Kebek İlinin Ontario sınırında, Ottava ile bir ırmağın ayırdığı Gatineau’da yaşıyor.
Öyküsünü kendisinden dinlemek istedik. İşte bize anlattıkları:
ve diğer kazananlar birlikte plaketleriyle…
– Bize kendini biraz tanıtır mısın? Nerede doğdun, silahşor olma merakı nereden geldi, bu serüven nasıl başladı?
– Adım Atilla Arsène Pacyna, 13 Aralık 2004’te Fransa’da doğdum.
Babamla birlikte, birçoğu pelerin ve kılıçların olduğu 3 silahşorun, Zorro’nun vb. filmlerini izledik. Ayrıca bir silahşor olmayı hayal ettim ve çok plastik, tahta kılıç aldım ve sonunda da metale geçtim…
– Sonra Kanada macerası…
– Evet, 2008’de Kanada/Gatineau’ya geldik ve yine sevdiğim pelerinli ve kılıçlı olan filmleri izlemeye devam ettim. Bir defasında tahta bir kılıçla savaşabildiğim bir şenliğe gittim. O zaman anladım ki benim için en güzel spor eskrim. İlk defa olarak babama benim için eskrim sporunu yapabileceğim bir kulüp bulmasını söyledim ve benim bu spora olan tutkum başlamış oldu. Babam Gatineau’da bir kulüp bulduğunu söylediği zaman çok sevdim.
Bu nedenle, 2011 yılında titizlikle saygı duyduğum ve zamanla başladığım temel konularla eskrim sporuna Gatineau’daki Club masque de fer’de başladım. Daha sonra çok beğendim ve yeni başlayanlar için Ottava’daki ilk turnuvaya katılmaya karar verdim.
– Bize bu sporla ilgili neler söyleyebilirsin? Ailenin yaklaşımı nasıl, zorlukları neler?
– Önce şunu söyleyeyim, rekabet benim için ilk zamanlar çok zordu. Özellikle maç başladığı zaman rakibimle sahada yalnızım ve o an itibarıyla stres kazanma duygusu, çevik ve çok hızlı hareket etmek gibi bütün duygular en yüksek seviyede. Aynı zamanda ailem için de zor; çok erken kalkmak gerek, güzel bir kahvaltı yapmamı sağlayacaklar moralime destek olacaklar… Yani daha bunun gibi çok fazla detaylar (ayrıntılar)…
– Başlarda zorlandığın oldu mu?
– Evet, ilk zamanlar kaybettim, ağladım, üzüldüm ama hiç bir zaman yılmadım; azimle, ısrarla devam ettim ve 2013’te kalkınma turnuvalarında madalya kazanmaya başladım. Ama aynı zamanda Kebek’teki gençlik turnuvalarında artık podyumlara çıkmaya başladım ve bundan sonra eskrim sporu benim için vazgeçilmez oldu. Benim için artık her şey harika geçmeye başladı.
Böylece Gatineau kulübünde yıldızı parlayan ve gelecek vaat eden bir atlet konumuna gelen Atilla, bundan sonrasını şöyle anlattı:
– Epéiste* olarak başladım, ama aynı zamanda Ottava kulübünde de 1 sene Fleuret** eğitimi aldım. Artık iki silahla, Epée*** ve Fleuret ile turnuvalarda yarışıyorum. İkisinde de çok iyi başarılar gösteriyorum. Bütün bunların yanında ABD’de de bir çok madalya kazandım.
Kebek, Ontario ve ABD’de turnuvalara katılan Atilla, kendini podyumlarda daha rahat duyumsamaya başlamış, artı kendi dallarından farklı dallarda da yarışmalara girmiş.
Atilla Pacyna anlatıyor:
– Bu arada daha yüksek kategorilerde, 15 yaş, bazen de gençler dalında ve üniversitelerarası turnuvalara katıldım. Tabii 4 kişilik ekip olarak. Bu benim için çok büyük bir zevkti! İyi sonuçlar aldım ve özellikle benden yaşça çok daha büyük kişilerle karşılaşmak hem öğrenmek açısından (yararlı), hem de eğlenceli. Yıl 2015’ti ve ben 11 yaşındaydım o zamanlar.
Bu yüzden 11 yaş kategorisinde Kebek Gençlik Turnuvasına başladım ve o zamandan beri yaklaşık 85 turnuvada 73 madalya, 1/3 altın, 1/3 gümüş ve 1/3 bronzum oldu.
En iyi senem, 2017’de Kebek Eyalet Şampiyonasını kazanmak oldu. Seri şeklindeki 6 turnuvayı 6 altın madalya ile bitirdikten sonra, artık podyumların olmazsa olmazlarından biri oldum. Aynı yıl Kanada Doğu Kupası’nı da 2. olarak bitirdim.
Peki bundan sonrası için neler düşünüyor Atilla?
İşte genç eskrimci Atilla sözlerine devam ediyor:
– Benim dileğim yeni sezonda (2018-2019) daha çok başarıya koşmak. Niyetim Kebek Şampiyonası, Kanada Şampiyonası gibi yarışmaları ilk 8’de bitirmek…
Son olarak söyleyeceklerin neler olabilir Atilla?
– Her şeyden önce tüm antrenörlerim Parviz, Paul’a ama özellikle de Gatineau’daki Demir Maske çalıştırıcım Olivier Tyteca’ya çok teşekkür etmek istiyorum. Hem disiplini hem de mizah yönü çok yüksek. Her anlamda atletleriyle nasıl antrenman yapacağını bilen ve bunu en güzel şekilde gösteren kıymetli bir antrenör benim için. İlk günden beri benim üzerimdeki emeği çoktur. Çalıştırıcım Olivier sayesinde hem tutkumu yaşıyorum hem de galip gelebiliyorum. Ondan daha öğrenecek çok şeyim var ve ona yüzde yüz güvenebileceğimi biliyorum.
Aslında eskrim sporu hakkında söylenecek çok şey var tabii ki.
Bu sporu yapanlar konsantrasyonu yüksek, kısa zamanda çabuk karar alabilen disiplini, matematiği güçlü, saygılı ve centilmen kişiler olarak biliniyorlar.
Pırıl pırıl gelecek vadeden Atilla’ya başarılar diliyoruz.
Umarız Atilla’nın önünü açacak, daha güzel yerlere gelmesine olanak sağlayacak idealist sponsorlar bulunur ve toplumumuz bu gençlerin başarılarıyla yarınlara daha güvenle bakar…
Diğer gençlere örnek olan Atilla’nın daha başka başarılara imza atacağına gönülden inanıyoruz.
* Kılıç eskrimcisi, epeci
** Kamçı kılıç, flöre
*** Kılıç, epe
Bizim Anadolu / Toplum / 14 Ekim 2018
Paylaşın, dostlarınızın da haberi olsun…
